شعرکدہ

دل روندا تے کرلاندا اے کتے دور سمندروں پار کوئی جدوں گیت ہجر دے چھو ہندا اے دل روندا اے دل روندا تے کرلاندا اے سکھ نفل نمازاں، منتاں سو ترے ملن نوں ہاڑے پان

کئی منیا ایتھے ہیراں نوں  کئی منیا پیر فقیراں نو کئی نمرے لگ کے بیٹھ رہے  پا عشق دیاں زنجیراں نوں  ساڈے پاگلپن دی حد ویکھو  ساڈے پاگ پن دی حد ویکھو  اساں دل